Blogia
nOticias de "física"

Unión Internacional de Química Pura e Aplicada

   A Unión Internacional de Química Pura e Aplicada (IUPAC) . Ten como membros as sociedades nacionais de química. É a autoridade recoñecida no desenrolo de normas para a denominación dos compostos químicos, mediante o seu Comité Interdivisional de Nomenclatura e Símbolos.    A IUPAC fundouse, a finais da segunda década do séculoo XX. Durante case oito décadas a Unión tivo éxito creando as comunicacions mundiais nas ciencias químicas e unindo a académicos, nun idioma común. A IUPAC recoñeceuse, durante moito tempo, como a máxima autoridade mundial nas decisions sobre nomenclatura química, terminoloxía, métodos estandarizados para a medida, masas atómica, etc.

Divisiones da IUPAC   

A IUPAC ten unha estructura de grupos, de distintos ámbitos, asociados, que une as Organizacions Nacionais que representan os químicos dos diferentes países membros. Hai 45 Organizacions Nacionais adheridas a IUPAC, e outros 20 países están unidos a  IUPAC en calidade de Organizacions Nacionais Asociadas.

  1. Fisicoquímica e Biofísica
  2. Química inorgánica
  3. Química orgánica e Biomolecular
  4. Polímeros
  5. Química analítica
  6. Química e Medio ambente
  7. Química e Saude Humana
  8. Nomenclatura e Representación da estructura química

Historia   

A IUPAC fundase en 1919 por químicos tanto de sectores da industria como das universidades que recoñeceron a necesidade de establecer estandáres globales na simbología e protocolos operacionales da química. A normalización de masas, medidas, nombres e símbolos son esenciales para o éxito continuo da empresa científica e para o desenrolo e crecemento do comercio internacional.   Antes da creación da IUPAC, un grupo da sua predecesora, a Asociación Internacional de Sociedades Químicas (IACS),  reunirase en París en 1911 e establecera un abanico de propuestas para o traballo que a nova Asociación debía dirixir. Estos incluyeron as siguintes directrices:

  • A nomenclatura de química inorgánica e orgánica
  • A estandarización de masas atómicas
  • Estandarización de constantes físicas
  • Revisión de propiedades da materia
  • Establecimiento dunha comisión para a revisión de traballos
  • Estandarización nos formatos das publicacions
  • Prevención das redundancias nos traballos

As normas   

A IUPAC é bien coñecida por publicar os datos definitivos e máis recientes relativos a masas atómicas e abundancias isotópicas. Tamén publica unha amplia variedade de outros datos de inmenso valor para químicos e inxenieros do sector. Por exemplo:

  • As tablas termodinámicas internacionais do estado fluido. A recopilación de datos de solubilidad. Xa publicaronse máis de 70 volúmenes de datos neste campo.
  • As constantes de estabilidade, esta base de datos de constantes de estabilidade relativas a complexos metálicos disponible no disco conten case 25,000 pedazos de datos.
  • Entalpías de vaporización de compostos orgánicos.
  • Propiedades termodinámicas e de transporte de metais alcalinos.
  • Materiales de referencia recomendados para o logro de propiedades físicoquímicas específicas.
  • Evaluación dos datos cinéticos e fotoquímicos para a sua aplicación en química atmosférica.

   A IUPAC está involucrada no establecimiento de protocolos para os procedementos analíticos e clínicos, as normas que fixan a calidade e o diseño dos laboratorios de investigación. Algúns exemplos son:
  • Os protocolos para o análisise de aceites, grasas e derivados.
  • O protocolo para laboratorios analíticos con certificación ISO 9000.
  • A estandarización en determinacions de ensayos inmunológicos.
  • Os métodos estándar para a determinación de trazas de elementos nos fluidos corporales.
  • JCAMP-DX, un formato estándar de intercambio de archivos de ordenador que son específicos para espectros.
  • Termodinámica experimental: la medida de las propiedades de transporte de fluidos; calorimetría de disoluciones.
 

Medioambiente  

 As diversas Comisions e Comités da IUPAC emprenderon unha serie extensa de proxectos medioambentales. Algunos exemplos son:

  • A química analítica medioambental.
  • As partículas medioambientais.
  • Reciclaxe de polímeros.
  • La determinación de trazas de elementos no ambiente.
  • O gas os datos cinéticos para a química atmosférica.
  • O glosario de términos químicos atmosféricos.
  • Os pesticidas na agua da superficie.

0 comentarios